- αμφικλινής
- -ές (Α ἀμφικλινής) [κλίνω] νεοελλ. αυτός που παρουσιάζει κλίση και στις δύο πλευρές τουαρχ.αυτός που αμφιρρέπει, ασταθής, αβέβαιος.[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμφι-* + -κλινής < κλίνω].
Dictionary of Greek. 2013.
αμφικλινής
Look at other dictionaries:
ἀμφικλινής — unsteady masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμφικλινῆ — ἀμφικλινής unsteady neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) ἀμφικλινής unsteady masc/fem/neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) ἀμφικλινής unsteady masc/fem acc sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμφικλινοῦς — ἀμφικλινής unsteady masc/fem/neut gen sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμφικλινῶς — ἀμφικλινής unsteady adverbial (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αέτωμα — Αρχιτεκτονικός όρος. Α. ονομάζεται το τμήμα του αρχαίου ελληνικού ναού που βρίσκεται πάνω από τον θριγκό, στις δύο στενές πλευρές του ναού και αντιστοιχεί δομικά στον χώρο που περικλείουν οι δύο πλάγιες γραμμές της σαμαρωτής στέγης και η… … Dictionary of Greek
αμφ(ι)- — Γλωσσ. α συνθετικό λέξεων τής αρχαίας, μεσαιωνικής και νέας Ελληνικής καθώς και επιστημονικών όρων, με μεγάλη παραγωγικότητα. Προέρχεται από την αρχαία λέξη ἀμφί, που λειτουργεί ως πρόθεση και επίρρημα. Κατά τη σύνθεση, το τελικό φωνήεν ι άλλοτε… … Dictionary of Greek
κλίνω — (AM κλίνω, Α αιολ. τ. κλίννω) 1. (μτβ.) κάνω κάποιον ή κάτι να στραφεί ή να γείρει πλάγια ή προς τα κάτω, τό γέρνω, τό πλαγιάζω ή λυγίζω, κάμπτω κάτι (α. «ο δυνατός άνεμος έκλινε τους κορμούς τών δέντρων» β. «ἐπὴν κλίνῃσι τάλαντα Ζεύς» όταν ο… … Dictionary of Greek
δωρικός ρυθμός — Ο αρχαιότερος από τους τρεις ρυθμούς της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής· οι άλλοι δύο είναι ο ιωνικός και o κορινθιακός. Πήρε την ονομασία του από τους Δωριείς και διαμορφώθηκε στην Ελλάδα και στις ελληνικές αποικίες της νότιας Ιταλίας και της… … Dictionary of Greek
